मूल ऐनको दफा २२ को सट्टा देहायको दफा २२ राखिएको
छ :–
“२२. दशी प्रमाण :- (१) अनुसन्धानको सिलसिलामा घटनास्थलमा भेटिएको निशान,
छाप, चिन्ह्, दाग वा पिडीत वा अभियुक्तको पहिचान खुल्ने अन्य कुरा प्रमाणमा लिन
हुन्छ ।
(२) साक्षीले अदालतमा उपस्थित भई सनाखत गरेको मुद्दासंग सम्बन्धित जुनसुकै वस्तु
दशीको रुपमा प्रमाणमा लिन हुन्छ ।